به نقل از «ایران اکونومیست»

کشف «ضربان قلب» در یک شراره خورشیدی!

تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۵۲۷۱

یک گروه بین‌المللی از دانشمندان، الگوی تکرارشونده‌ای را در یک شراره خورشیدی شناسایی کرده‌اند که به «ضربان قلب» شباهت دارد.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی‌میل، دانشمندان یک سیگنال مرموز مانند ضربان قلب را از سوی خورشید شناسایی کرده‌اند که هر ۱۰ تا ۲۰ ثانیه تکرار می‌شود. این الگوی عجیب، یک شعله خورشیدی کلاس C را در ۳۱۰۶ مایلی بالای سطح آن نشان داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پالس‌ها که به عنوان «ضربان‌های شبه دوره‌ای»(QPP) شناخته می‌شوند، مدت‌هاست که یک راز و منبع بحث در میان فیزیکدانان خورشیدی بوده‌اند.

این گروه پژوهشی به سرپرستی «موسسه فناوری نیوجرسی»(NJIT) گفتند که کشف منبع ضربان قلب می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درک بهتری در مورد چگونگی انتشار طوفان‌های خورشیدی فاجعه‌بار داشته باشند.

«سیجی یو»(Sijie Yu)، اخترشناس موسسه فناوری نیوجرسی گفت: این یک کشف غیرمنتظره است. این الگوی ضربان برای درک چگونگی آزاد شدن انرژی و اتلاف آن در جو خورشید طی بروز انفجارهای فوق‌العاده قوی در خورشید مهم است.

انفجارهای رادیویی خورشیدی، پرتاب‌های شدید امواج رادیویی از خورشید هستند که اغلب با شراره‌های خورشیدی مرتبط هستند و مشخص شده است که سیگنال‌هایی با الگوهای تکرارشونده دارند.

این گروه پژوهشی پس از تجزیه و تحلیل مشاهدات مایکروویو یک شراره خورشیدی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۷ که توسط تلسکوپ رادیویی موسسه فناوری نیوجرسی به نام «EOVSA» ثبت شد، منبع ضربان قلب را مشخص کردند.

این مشاهدات، یک الگوی سیگنال تکرارشونده را نشان دادند که «یوآنکون کو»(Yuankun Kou)، دانشجوی مقطع دکتری «دانشگاه نانجینگ»(NJU) چین و پژوهشگر ارشد این پروژه، آن را به ضربان قلب تشبیه کرد.

این گروه پژوهشی، یک سیگنال QPP را در جایی شناسایی کردند که بیش از ۱۵ هزار و ۵۳۴ مایل از میان منطقه شعله‌ور هسته در حال فوران امتداد دارد. اینجا محلی است که سیگنال‌های مخالف به یکدیگر نزدیک می‌شوند، در هم می‌شکنند و دوباره به هم متصل می‌شوند و انرژی شدیدی را تولید می‌کنند که شراره خورشیدی را به وجود می‌آورد. این فرآیند، «اتصال مجدد مغناطیسی»(Magnetic reconnection) نام دارد و نخستین بار است که یک QPP در چنین مکانی پیدا می‌شود.

جالب‌تر این است که پژوهشگران، یک ضربان قلب دوم را نیز در شراره خورشیدی کشف کردند. کو گفت: الگوهای تکرار شونده برای انفجارهای رادیویی خورشیدی، غیرمعمول نیستند اما نکته جالب، وجود یک منبع ثانویه است که ما انتظار آن را نداشتیم.

وی افزود: سیگنال‌ها احتمالا از اتصالات مغناطیسی شبه‌تکراری در صفحه جریان شراره خورشیدی می‌آیند. این نخستین بار است که یک سیگنال رادیویی شبه دوره‌ای واقع در منطقه اتصال مجدد شناسایی می‌شود. این تشخیص می‌تواند به ما کمک کند تا مشخص کنیم که کدام یک از این دو منبع باعث ظهور منبع دیگر شده است.

این گروه پژوهشی با استفاده از قابلیت‌های منحصربه‌فرد تصویربرداری مایکروویو EOVSA توانستند طیف انرژی الکترون‌ها را در دو منبع رادیویی طی این رویداد اندازه‌گیری کنند.

«بین چن»(Bin Chen)، دانشیار فیزیک موسسه فناوری نیوجرسی و از پژوهشگران این پروژه گفت: تصویربرداری طیفی EOVSA، تشخیص‌های جدیدی را از نظر مکانی و زمانی در مورد الکترون‌های غیرحرارتی شعله‌ور به ما ارائه داد. ما دریافتیم که توزیع الکترون‌های پرانرژی در منبع اصلی QPP، با منبع ثانویه آن متفاوت است. این یک نشانه قوی مبنی بر این است که دو منبع QPP بسیار مرتبط هستند.

یو گفت که یافته‌های این پژوهش، نور تازه‌ای را بر پدیده‌ای مهم در زمینه فرآیند اتصال مجدد می‌افکند که این رویدادهای انفجاری را هدایت می‌کند.

وی افزود: ما نهایتا منشأ QPP در شراره‌های خورشیدی را در نتیجه اتصال مجدد دوره‌ای مشخص کردیم. این پژوهش به بررسی مجدد تفاسیر رویدادهای QPP گزارش‌شده پیشین و تاثیر آنها بر شراره‌های خورشیدی کمک می‌کند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: شراره خورشیدی ، ضربان قلب ، خورشید

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: شراره خورشیدی ضربان قلب خورشید گروه پژوهشی شراره خورشیدی اتصال مجدد ضربان قلب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۵۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فلسفه نامگذاری ماه‌های شمسی چیست؟

شروع زمان‌سنج هجری خورشیدی روز جمعه «۱ فروردین سال ۱ هجری خورشیدی» (۲۹ شعبان ۱ سال قبل از هجرت) مطابق با ۱۹ مارس ۶۲۲ میلادی قدیم (ژولینی) و ۲۲ مارس ۶۲۲ میلادی جدید (گرگوری) است. البته روز اول سال یک هجری خورشیدی (از ۱ فروردین تا ۲۴ شهریور) ۵ ماه و ۲۴ روز قبل از هجرت پیامبر (کمتر از یک سال) است.

فلسفه نامگذاری ماه‌های شمسی

سال، فصل‌ها، ماه‌ها و روز‌ها

به گزارش بیتوته، این زمان سنج از ۳۶۵ روز در قالب ۱۲ ماه تشکیل شده‌است و طبق زمان سنج جلالی ابتدای آن اعتدال بهاری در نیمکرهٔ شمالی است. با این فرق که مبدأ آن هجری است. طراحان زمان سنج جلالی، گروهی ریاضیدان و اخترشناس بودند که نامدارترین آن‌ها حکیم خیام ریاضیدان و شاعر ایرانی بود.

این‌ها به سفارش ملکشاه سلجوقی و با اصلاح زمان سنج یزدگردی به این زمان سنج جدید دست پیدا کردند. زمان سنج جلالی با حفظ شروع و طول سال با تغییر مبدأ، اسامی و طول ماه‌ها در قالب زمان سنج هجری شمسی برجی درآمده و باز با تغییراتی در طول ماه‌ها ضمن تنوع اسامی آنها، عنوان تقویم هجری شمسی پیدا کرد.

این تقویم بر پایه سال اعتدالی خورشیدی برابر با ۳۶۵٫۲۴۲۱۹۸۷۸ روز است؛ که سال تقویمی آن ۳۶۵ و ۳۶۶روز (کبیسه) می‌باشد.

هر سال دارای ۴ فصل با نام‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان است و هر فصل ۳ ماه دارد و هر ماه تقریباً ۴ هفته و هر هفته ۷ روز با نام‌های شنبه، یکشنبه، دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه (آدینه) دارد. هر سال با ۱ فروردین و فصل بهار شروع می‌شود.

بلندترین روز سال در ۱ تیر و بلندترین شب سال در شب یلدا (از غروب ۳۰ آذر تا طلوع آفتاب در ۱ دی) اتفاق می‌افتد. طول ماه‌های این زمان سنج در طول تاریخ و در کشور‌های گوناگون فرق داشته است، اما از حدود سال ۱۳۴۸ در ایران و افغانستان طول ماه‌ها یکسان است.

طول ماه‌ها در نیمه اول سال ۳۱ روزه و در نیمه دوم سال ۳۰ روزه است با این تفاوت که ماه پایانی (اسفند) ۲۹ روزه است و فقط در سال‌های کبیسه ۳۰ روز خواهد داشت.

نام ماه‌های دوازده‌گانه پارسی

نام ماه‌های دوازده‌گانه پارسی تماما برگرفته از متون کهن زردشتی است که ریشه در اعتقادات و باور‌های این آیین دارد.

- فروردین نام اولین ماه فصل بهار و روز نوزدهم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان فرورتینام، در پهلوی فرورتین (فرورتن) و در فارسی فروردین گفته شده که به معنای فرورد‌های پاکان و فروهر‌های ایرانیان است. فروردین شکل تغییر یافته واژه فروهر است به معنای نیروی پیشرو. فروردین جمع مؤنث واژه‌ی فرورتی در حالت اضافی است و به معنی فرورد‌های پاکان و فروهر‌های پارسایان است. پس «ین» علامت نسبت نیست.

- اردیبهشت نام دومین ماه سال و روز دوم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا به آن، اَشَه وَهیشتَه و در پهلوی اُرت وَهیشت گویند. مرکب از دو جزء است: اول اَرتَه به معنی درستی و راستی و پاکی و تقدس. دوم وهیشته صفت عالی از وِه به معنی به و خوبست و واژه‌ی مرکب به معنی بهترین راستی است.

در کل به معنی بهترین راستی است و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.

- خرداد نام سومین ماه سال و روز ششم در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا و پارسی باستان هئوروتات، در پهلوی خردات و در فارسی خورداد یا خرداد گفته شده که کلمه‌ای است مرکب از دو بخش: بخش اول هئوروه که صفت است به معنای رسا، همه، درست و کامل. دوم تات که پسوند است برای اسم مونث، پس هئوروتات به معنای کمال و رسایی است. به معنی تندرستی نیز آمده و نیز نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.

- تیر نام چهارمین ماه سال و روز سیزدهم هر ماه زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا تیشریه، در پهلوی تیشتر و در فارسی صورت تغییر یافته آن یعنی تیر گفته شده که یکی از ایزدان است و به ستاره شعرای یمانی گفته می‌شود. فرشته مزبور نگهبان باران است و به کوشش او زمین پاک، از باران بهره مند می‌شود و کشتزار‌ها سیراب می‌شود. تیشتر را در زبان‌های اروپایی سیریوس خوانده اند. هر زمان تیشتر از آسمان سر بزند و بدرخشد مژده ریزش باران می‌دهد. تیر نام ستاره‌ای در آسمان هم هست.

- امرداد نام پنجمین ماه سال و روز هفتم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا امرتات، در پهلوی امرداد و در فارسی امرداد گفته شده که کلمه‌ای است مرکب از سه بخش: اول ا، ادات نفی به معنی نه، دوم مرتا به معنی مردنی و نابود شدنی و سوم تات که پسوند و دال بر مونث است. بنابر این امرداد یعنی بی مرگی و آسیب ندیدنی یا جاودانی. مرداد نام آخرین امشاسپند هم می‌باشد. نام این ماه اشتباه مرداد تلفظ می‌شود که باید امرداد خوانده شود.

- شهریور نام ششمین ماه سال و روز چهارم هر ماه در زمان سنج اعتدالی خورشیدی است. در اوستا خشتروئیریه، در پهلوی شتریور و در فارسی شهریور می‌دانند. کلمه‌ای است مرکب از دو بخش: خشتر که در اوستا و پارسی باستان و سانسکریت به معنی کشور و پادشاهی است و بخش دوم صفت است از ور به معنی برتری دادن و ئیریه یعنی منتخب و آرزو شده و در کل یعنی کشور منتخب یا پادشاهی برگزیده.

این ترکیب بار‌ها در اوستا به معنی بهشت یا کشور آسمانی اهورامزدا آمده است. شهریور به معنی بهترین شهریاری یا مدینه فاضله، فرشته‌ای موکل بر آتش و موکل بر همه فلزات و تدبیر امور و مصالح و همین طور نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم آمده است.

- مهر (پیوستن با مهربانی). نگهبانی ماه هفتم و روز شانزدهم هر ماه را به عهده ایزد مهر است. در اسطوره‌های ایرانی گرما و نور خورشید را ایزد مهر می‌دانستند. در سانسکریت میترا، در اوستا و پارسی میثر، و در پهلوی میتر، و در فارسی مهر گفته می‌شود، که از ریشه سانسکریت آمده به معنی پیوستن. مهر به معنای محبت ومهربانی هم آمده است.

- آبان نام ماه هشتم از سال خورشیدی و نام روز دهم از هر ماه است. آبان (آب‌ها (در اوستا آپ در پارسی باستان آپی و در فارسی آب گفته می‌شود. در اوستا بار‌ها آپ به معنی فرشته نگهبان آب استفاده شده و همه جا به صورت جمع آمده است. کلا جلوه‌های طبیعی سودمند نزد ایرانیان خیلی ارجمند است پس بعضی روز‌های ماه به نام مظاهر طبیعی نهاده شده است. در این ماه از سال به طور معمول باران می‌بارد. آبان، در زمان سنج باستانی شروع زمستان بزرگ بوده است.

- آذر نام ماه نهم از سال خورشیدی و نام روز نهم از هر ماه است. آذر (آتش (در اوستا آتر و آثر، در پارسی باستان و پهلوی آتر و در فارسی آذر می‌گویند. آذر فرشته نگهبان آتش و یکی از بزرگترین ایزدان است. آریائیان (هندوان و ایزدان) بیش از دیگر اقوام به عنصر آتش اهمیت می‌دادند. آفتاب در این ماه در برج قوس یا کماندار قرار می‌گیرد. سرما در این ماه به اندازه‌ای است که باید آتش روشن کرد.

- دی نام دهم از سال خورشیدی است. در بین سی روز ماه، روز‌های هشتم، پانزده و بیست و سوم هم به دی (آفریدگار، دثوش) موسوم است. برای این که این سه روز با هم اشتباه نشوند نام هر یک را به نام روز بعد می‌پیوندند، یعنی هشتمین روز ماه را دی به آذر، نام روز پانزدهم، دی به مهر و نام بیست و سومین روز هر ماه دی به دین بود. دی (دادار، دانای آفریننده) در اوستا داثوش یا داد‌ها به معنی آفریننده، دادار و آفریدگار است و بیشتر صفت اهورامزدا است و آن از مصدر دا به معنی دادن و آفریدن است. در خود اوستا صفت دثوش (=دی) برای تعیین دهمین ماه استفاده شده است. دی نام ملکی است که تدبیر امور و مصالح روز و ماه دی به او تعلق دارد.

- بهمن نام یازدهم از سال خورشیدی و نام روز دوم از هر ماه است. بهمن (منش نیک (در اوستا وهومنه، در پهلوی وهومن، در فارسی وهمن یا بهمن گفته شده که کلمه‌ای است مرکب از دو بخش: وهو به معنی خوب و نیک و‌مند از ریشه من به معنی منش است؛ بنابراین یعنی بهمنش، نیک اندیش و نیک نهاد. بهمن نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند هم هست.

- اسفند نام دوازدهم از سال خورشیدی و نام روز پنجم از هر ماه است. اسفند (آرامش افزاینده، پارسایی مقدس (دراوستا اسپنتا آرمیتی، در پهلوی اسپندر، در فارسی سپندار مذ، سفندارمذ، اسفندارمذ و گاه به اختصار سپندار و اسفند گفته شده است. اسفند یا سپنتا آرمیتی، آرامشی است که از عشق و ایمان سرچشمه می‌گیرد. در ادبیات اوستایی این جلوه اهورایی به صورت مادینه (مونث) به کار برده شده است.

پس در اسطوره‌های ایرانی این امشاسپند نگهبان زن و زمین محسوب می‌شده است. در بندهشن آمده که زن نیک مانند زمین نیک سختی‌ها را می‌گوارد و بر شیرین می‌دهد. از این روی جشن اسپندگان (۲۹ بهمن ماه امروزی) مخصوص زنان بوده است. در این روز مرد‌ها با دادن هدیه به زنان از ایشان قدردانی می‌کرده‌اند. اسفند به معنای فروتنی هم هست و نام یکی از امشاسپندان یا فرشتگان درگاه خداوند است.